Harmen Krul (1994) ging direct na het atheneum in dienst bij Defensie. Als militair bij de Koninklijke Marine studeerde hij eerst aan het Koninklijk Instituut voor de Marine in Den Helder, waarna hij op veel plaatsen werd ingezet. Hij was daar werkzaam tussen 2013 en 2023. Harmen woont nog steeds in Den Helder.
Anders kijken
Ik vraag Harmen naar zijn ervaringen met dementie. Zijn oma verblijft al een paar jaar in een verpleeghuis in het dorpje Huisduinen, onderdeel van de gemeente Den Helder. Toen oma nog thuis woonde, wandelde ze elke dag wel drie keer naar zee. Desgevraagd lijkt het hem heel urgent om het maatschappelijk perspectief op mensen met dementie fundamenteel te veranderen. Dat roept bij mij de associatie op met de succesvolle campagne ‘Vergeet dementie, onthou mens’ van de Vlaamse overheid. Op de gelijknamige website is nog steeds te lezen hoe onze Zuiderburen het destigmatiseren en de inclusie van mensen met dementie centraal stelt in haar dementieplan 2021-2025. Als inspiratiebronnen haalt Harmen het werk van Teun Toebes en Anne-Mei The aan. Laatstgenoemde uitte onlangs in een interview voor de Volkskrant kritiek op de wijze waarop er bezuinigd dreigt te worden op de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Harmen: ‘Op de Wmo moet je nooit bezuinigen, want goedkoop is duurkoop!’ Deze hartenkreet sluit wellicht aan bij twee van de acht standpunten die het CDA inneemt onder het thema ‘Zorg voor elkaar’ (zie www.cda.nl/themas): 1) in een fatsoenlijk land is zorg beschikbaar, betaalbaar en toegankelijk; en 2) goede preventie. Met een belangrijke rol voor de gemeenten? ‘Jazeker’, antwoordt Harmen, ‘en vanwege de toenemende zorgvraag en de onvermijdelijke personeelstekorten zullen we echt anders moeten gaan kijken naar zorg.’
Meer zelfredzaamheid
Wat het eerste punt betreft, vraag ik Harmen naar wat het CDA wil doen aan het onvoldoende bereik van casemanagement dementie, een van de meest doeltreffende interventies voor goede zorg voor mensen met dementie. Harmen: ‘Ook mijn oma had een casemanager en deze professionals doen uitstekend werk. Maar ook op dit gebied moeten we realistisch zijn: we zullen vanuit het gegeven van de personeelskrapte als samenleving meer zelfredzaam moeten worden. Ik vond het voorbeeld van Moldavië in de film Human Forever van Teun Toebes aansprekend. Daar zouden we van moeten leren als samenleving.’ Waar Harmen op doelt, is dat men in Moldavië focust op de relaties, afvinklijstjes kennen ze er niet. Mensen met dementie leven er samen met mensen met andere psychische aandoeningen, en iedereen heeft zo zijn eigen kwaliteiten. ‘Ook vindt het CDA dat er meer ruimte moet komen voor de bouw van hofjeswoningen, generatiewoningen en voor plekken waar wonen en zorg gecombineerd kunnen worden. Meer plekken in verpleeghuizen zijn nodig. Bij elkaar zijn voorkomt eenzaamheid.’ Daarnaast is Harmen een groot voorstander van maatschappelijke stages voor jongeren. Zelf liep hij zo’n stage in een verpleeghuis tijdens zijn opleiding bij de Marine. ‘Dat was zonder twijfel een van mijn grootste leerervaringen’, zegt hij daarover.
Kom in actie!
Aan het einde van ons gesprek stelt Harmen mij een wedervraag: ‘Hoe komt het toch dat de sector niet meer aan de bel trekt of meer zelf voor elkaar krijgt?’ Misschien is dit een oproep aan al onze lezers: wacht niet af, maar kom in actie! De politiek is zich dankzij deze serie op dit moment zeer bewust van de essentiële rol die zij speelt in het optimaliseren van goede zorg voor mensen met dementie!
Meer dementie en politiek