
Inmiddels is het twaalf jaar geleden dat ik mijn studie afrondde, verdedigde ik mijn doctoraal thesis – waarin ik onderzoek deed naar kwaliteitsindicatoren in de ouderzorg – en ging ik aan de slag als onderzoeker bij Vilans. Veel is veranderd in mijn leven, maar nog altijd blijf ik gefascineerd door ons brein en daarmee dus ook de verschillen tussen mensen. Geregeld zit ik met allerlei partijen aan tafel om de voortgang en resultaten van onderzoeksprojecten te bespreken, maar ook om nieuwe onderzoeksvragen te formuleren en subsidieaanvragen te schrijven. We pleiten er allemaal voor dat iedereen recht heeft op een goede gezondheid, passende zorg, kwaliteit van leven en volwaardige deelname aan de samenleving, ongeacht leeftijd, sekse, sociaaleconomische status, opleidingsniveau en culturele achtergrond. Het verbaast me dat bepaalde doelgroepen, zoals mensen met een verstandelijke beperking en dementie, dan tóch worden vergeten. Heeft ons brein, ondanks al die miljarden zenuwcellen en duizenden kilometers aan verbindingen, niet voldoende oog voor hen? Laten we elkaar bij de les houden en er samen voor zorgen dat deze doelgroep niet in de vergetelheid raakt.